Καναρίνια Gloster

(Το άρθρο αποτελεί μια σύνοψη των πληροφοριών που άντλησα από το διαδίκτυο από εμπειρίες άλλων εκτροφέων, τους οποίους ευχαριστώ, αλλά και από προσωπικές μου εμπειρίες).

Τα καναρίνια Gloster είναι από τις πλέον αναγνωρίσιμες ράτσες καναρινιών στον κόσμο και υπεύθυνη γι’ αυτό είναι η χαρακτηριστική κορώνα τους. Η κορώνα είναι αποτέλεσμα μιας δυσμορφίας των οστών του κρανίου που δημιουργεί μια στεφανοειδή διάταξη των φτερών της κορυφής του κεφαλιού και η οποία απομονώθηκε γενετικά με συνεχείς διασταυρώσεις. 

Πέρα από τον διαχωρισμό των πουλιών αυτής της ράτσας με βάση την ύπαρξη ή μη κορώνας (corona/consort) γίνεται διαχωρισμός με βάση το χρώμα του πτερώματος. 

Ο βασικός χρωματισμός των Gloster θεωρείται το πράσινο. Οποιοδήποτε άλλο χρώμα λαμβάνεται ως μετάλλαξη. Οι κύριες μεταλλάξεις είναι πέντε και είναι οι εξής: Ποικιλόχρωμα, Κανελί, Λευκά, Μπλε, Fawn. 

Τα κριτήρια των Gloster καναρινιών είναι: 

Κεφάλι: Εδώ έχουμε δύο περιπτώσεις τα Corona αλλά και τα Consort τα οποία δεν έχουν σκουφί. Στην περίπτωση του Gloster Corona , το σκουφί πρέπει να είναι ολοστρόγγυλο και γεμάτο (με πλούσιο φτέρωμα) και να σβήνει στον σβέρκο χωρίς να προεξέχει στο πίσω μέρος του κεφαλιού. Το κεντρο του σκουφιού πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο μικρό και ευδιάκριτο και στο κέντρο του κεφαλιού. Το μάκρος του σκουφιού από μπροστά πρέπει να καλύπτει τα μάτια, αλλά όχι εντελώς. Τέλος, το ράμφος να είναι ελαφρώς μικρότερο από των άλλων καναρινιών και αρμονικό με το υπόλοιπο κεφάλι. Στην περίπτωση του Consort τώρα, αφού δεν υπάρχει σκουφί, πρέπει το κεφάλι να έχει κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Να είναι μεγάλο, ελαφρώς πεπλατυσμένο και στρογγυλό. Τα φρύδια, που είναι και το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του Gloster Consort, πρέπει να διακρίνονται και να φαίνονται πλούσια. 

Σώμα: Το σώμα του είναι εξίσου σημαντικό με το κεφάλι και το σκουφί.. Το σώμα του πρέπει να είναι γεμάτο και ελαφρώς στρογγυλό με ιδιαίτερα πλούσιο φτέρωμα. Το στήθος είναι πλατύ και επίσης στρογγυλό. Ο λαιμός τέλος πρέπει να είναι κοντός και γεροδεμένος. 

Φτέρωμα: Το φτέρωμα πρέπει να είναι ίσιο και προσκολλημένο στο σώμα, χωρίς πούπουλα να προεξέχουν, πράγμα λίγο δύσκολο με τόσο πλούσιο φτέρωμα. 

Μέγεθος: Στο θέμα του μεγέθους τα πράγματα περιπλέκονται λίγο. Τα 11,5 εκατοστά θεωρούνται το μέγιστο για το μέγεθος του πουλιού, αλλά όσο πιο μικρόσωμο είναι, τόσο το καλύτερο. Μην ξεχνάμε ότι τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του είναι τόσο το πλούσιο σκουφί όσο και το μικροσκοπικό του μέγεθος. 

Στάση: Το Gloster είναι πουλί ζωηρό, περίεργο και σχεδόν πάντα είναι σε κίνηση. Παρά το στρογγυλό σχήμα του, πρέπει να κάθεται ημιόρθιο και υπερήφανο. 

Ουρά: Η ουρά είναι σχετικά κοντή, ίσια και δεν κάνει γωνία με το σώμα. Επίσης, δεν πρέπει να είναι πολύ πλατιά. 

Πόδια: Τα πόδια πρέπει να είναι αρκετά κοντά και ελαφρώς λυγισμένα. Οι μηροί πρέπει να κρύβονται από το φτέρωμα. 

Γενική Κατάσταση: Ισχύει ότι και για τα υπόλοιπα καναρίνια. Δηλαδή το πουλί να δείχνει υγιές, να είναι καθαρό χωρίς ίχνη από κουτσουλιές ή λεκέδες στο φτέρωμά του και ζωηρό. 

Κριτήρια για την επιλογή των γονέων: 

Πολύ σημαντικό ρόλο στην ποικιλία Gloster παίζει η ποιότητα του φτερώματος και το μέγεθος του σώματος. Αν πετύχουμε πουλιά με αυτά τα δύο στοιχεία τότε θα έρθουν εύκολα και τα καλά αποτελέσματα στην αναπαραγωγή. 

Από την στιγμή λοιπόν που φαίνεται υγιές το πουλί που σκοπεύουμε να αγοράσουμε, πρέπει να σκεφτούμε τα χαρακτηριστικά που χρειαζόμαστε στην εκτροφή μας. Αν για παράδειγμα έχουμε πρόβλημα με το μέγεθος των πουλιών μας, (είναι πολύ μεγαλόσωμα) αλλά έχουν πολύ καλό σκουφί, τότε θα πρέπει να ψάξουμε για όσο το δυνατόν πιο μικρόσωμο πουλί και όλα τα άλλα χαρακτηριστικά θα έρθουν σε δεύτερη μοίρα. 

Πρέπει να προτιμάμε ζευγάρια που έχουν συνδυασμό καλών χαρακτηριστικών. Αν για παράδειγμα ο αρσενικός είναι μεγαλόσωμος με τέλειο σκουφί, θα μπορούσαμε να τον ζευγαρώσουμε με την πιο μικρόσωμη θηλυκιά που έχουμε, ελπίζοντας ότι κάποιο μικρό θα κληρονομήσει τα επιθυμητά χαρακτηριστικά από τον κάθε γονιό. 

Για να πετύχουμε κάποια οικονομία στον πληθυσμό των πουλιών μας, μπορούμε να κρατάμε ζευγάρια που αποτελούνται από ένα αρσενικό και δύο ή καμιά φορά και τρεις θηλυκές. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί εύκολα, επειδή ο αρσενικός από την στιγμή που θα γεννηθούν τα αυγά , μπορεί να αφαιρεθεί από το κλουβί και να ξαναζευγαρώσει. 

Επίσης τα ετεροθαλή αδέλφια που θα αποκτήσουμε μπορούμε την επόμενη χρονιά να τα ζευγαρώσουμε μεταξύ τους, (κάτι που είναι καλό να αποφεύγουμε με τα αδέρφια) ή με την θηλυκιά που δεν είναι μητέρα τους, οπότε συνδυάζουμε στη δεύτερη γενιά γονίδια και από τους τρεις αρχικούς γονείς. Μπορούνε να γίνουν πολλοί συνδυασμοί με αυτόν τον τρόπο, αλλά καλό είναι να ανανεώνεται ανά τρία ή τέσσερα χρόνια το αίμα της παραγωγής μας, για να μην παρατηρηθούν φαινόμενα εκφυλισμού. Τέλος, καθ΄ όλη την διάρκεια της παραγωγής κρατάμε σημειώσεις και αξιολογούμε τα πουλιά μας.