Αναπαραγωγή Καρδερίνας

(Το άρθρο αποτελεί μια σύνοψη των πληροφοριών που άντλησα από το διαδίκτυο από εμπειρίες άλλων εκτροφέων, τους οποίους ευχαριστώ, αλλά και από προσωπικές μου εμπειρίες). 

H καρδερίνα παρουσιάζει μια δυσκολία στην αναπαραγωγή της στο κλουβί, λόγω της ευαίσθητης φύσης της, του άγριου ενστίκτου της και των οργανικών λειτουργιών της που δημιουργούν μεγάλες απαιτήσεις στην διατροφή με πληθώρα σπόρων και του stress το οποίο δημιουργεί κοκκιδιώσεις κ.α. 

Για να επιτύχει η αναπαραγωγή της καρδερίνας στο κλουβί, θα πρέπει να ληφθούν υπόψη οι εξής παράγοντες: 

Κληρονομικότητα. 

Πουλιά από καλούς γονείς συνήθως είναι και καλά πουλιά. Στοιχεία συμπεριφοράς του χαρακτήρα των γονέων κληρονομούνται στους απογόνους. Σημαντικό ρόλο παίζει και το κτηνιατρικό ιστορικό των γονέων καθώς και στοιχεία της συμπεριφοράς τους πριν αλλά κυρίως κατά τη διάρκεια του ζευγαρώματος. 

Περιβάλλον. 

Η στέγαση των προς αναπαραγωγή καρδερίνων θα πρέπει να γίνει σε ένα ευρύχωρο κλουβί διαστάσεων το λιγότερο 1μ. x 0.5μ. x 0.5μ. Το ζευγάρι θα πρέπει να έχει επιλεχθεί με προσοχή και να ενωθεί στις αρχές του χειμώνα. Στο κλουβί δεν βάζουμε πολλά κλαδάκια, κατά προτίμηση να είναι από ξύλο. Δεν πρέπει να είναι σε μέρος με πολύ ήλιο, κρύο και υγρασία. Λίγο πριν την αναπαραγωγική περίοδο βάζουμε 2-3 φωλιές μικρού μεγέθους σε διαφορετικά σημεία του κλουβιού τα οποία τα καλύπτουμε με κάποια πλαστικά φυτά για να προσομοιάζουν το εξωτερικό περιβάλλον. 

Διατροφή. 

Πρέπει να χορηγηθεί μια ισορροπημένη και φυσική διατροφή που θα δώσει όλες τις ουσίες που χρειάζονται τα ζευγάρια. Με την αναπαραγωγική περίοδο, φροντίζουμε να εμπλουτίσουμε το μίγμα με σπόρους, όπως ραδικόσπορο, μαρουλόσπορο, ψιλό μαύρο ηλιόσπορο κ.λ.π. Το εμπλουτισμένο μίγμα είναι και το βασικό στοιχείο διατροφής των νεοσσών. Η συνοδεία αυγοτροφής πλούσιας σε ζωικές πρωτεΐνες (αυγά μυρμηγκιών, σκουλήκια κ.α.) επιβάλλεται κατά την διάρκεια της αναπαραγωγής αλλά και για τη σωστή ανάπτυξη και επιβίωση των νεοσσών. Η χορήγησή της μαζί με ένα υδατοδιαλυτό πολυβιταμινούχο συμπλήρωμα, μειώνει δραματικά την θνησιμότητα των νεοσσών. Το αυγό είναι επίσης ένα σημαντικό συμπλήρωμα στη διατροφή. Χόρτα και πρασινάδα συνηθίζεται να μην δίνεται στους νεοσσούς παρά μετά την συμπλήρωση 1 μηνός. Η χορήγηση τους όμως πριν την αναπαραγωγική περίοδο στα ζευγάρια μας είναι θεμιτή, ιδίως με την μορφή του ανθισμένου ραδικιού, ζοχού, αντράκλας το καλοκαίρι κ.α. Τέλος, η χορήγηση, ασβεστούχων και ιωδιούχων ουσιών είναι και αυτή απαραίτητη. 

Πρόληψη ασθενειών. 

Η καρδερίνα είναι ευαίσθητη στις εντερικές διαταραχές και παρουσιάζει ανθεκτικότητα σε άλλα είδη ασθενειών π.χ. αναπνευστικά. Η καλή καθαριότητα και απολύμανση του κλουβιού και του χώρου, η ύπαρξη κάγκελου στον πάτο του κλουβιού και η προσεγμένη και ολοκληρωμένη διατροφή είναι στοιχεία που περιορίζουν τον κίνδυνο. Η χορήγηση μια προληπτικής αγωγής με αντικοκκιδιακές ουσίες κατά τη διάρκεια της πτερόρροιας κατά την οποία το πουλί εξασθενεί και είναι ευάλωτο, καθώς και πριν αλλά και μετά την αναπαραγωγή είναι επιβεβλημένη. Το ίδιο θα πρέπει να γίνει και μετά την 15η μέρα ζωής των νεοσσών. Για θεραπευτικούς λόγους συνήθως χορηγούμε τη διπλάσια ποσότητα με την εμφάνιση των συμπτωμάτων, συνοδευόμενη με μίγμα λιπαρών σπόρων για παροχή επιπλέον θερμίδων και επίσης παροχή μεγαλύτερης θερμοκρασίας για να ισορροπήσουμε την πτώση της θερμοκρασίας του σώματός τους που παρατηρείται σε αυτές τις περιπτώσεις ασθένειας. 

Παρατήρηση. 

Μέσα από αυτή τη διαδικασία, μπορούμε και αντιλαμβανόμαστε προβλήματα κατά την αναπαραγωγική διαδικασία (ταίριασμα ζευγαριού, ωοτοκία, επώαση, εκκόλαψη, δαχτυλίδωμα νεοσσών, διατροφικές ανάγκες κ.λ.π.) και τα αντιμετωπίζουμε έχοντας υπόψη μας σχετικές πρακτικές. 

Υπομονή. 

Πρέπει να κάνουμε υπομονή και περιστατικά όπως αργοπορία στο ζευγάρωμα, χαλασμένες φωλιές, σπασμένα αυγά, θάνατοι νεοσσών κ.α. δεν πρέπει να μας απογοητεύουν. 

Καλή Επιτυχία