Συνολικές προβολές σελίδας

Φανέτο (Carduelis Cannabina )



Το Φανέτο είναι ένα μικρό πουλί της οικογενείας των σπιζών ,ιδιαίτερα αγαπητό και μελωδικό με συνήθως ήπιο και κοινωνικό χαρακτήρα. Η αγγλική του ονομασία Linnet προέρχεται από το λατινικό Linum που σημαίνει λινάρι και η επιστημονική του Carduelis Cannabina


Κατοικεί στην Ευρώπη, στην Ασία και στην Βόρεια Αφρική. Τρία ακόμη συγγενικά είδη είναι Carduelis flavirostris, Carduelis yemenensis και Carduelis johhannis Το φανέτο είναι ένα μικρόσωμο σε μέγεθος πουλί με μήκος που δεν ξεπερνά τα 14 εκατοστά και το βάρος του από 17-20 γρ.Το χειμώνα συχνά σχηματίζουν μεγάλα κοπάδια και ενίοτε αναμειγνύονται και με άλλα σμήνη σποροφάγων ενώ μετακινούνται συνήθως σε περιοχές με καλάμια (έλη) και περιοχές χαμηλής βλάστησης.


Σχηματίζουν ομάδες μέχρι 20 ατόμων κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής περιόδου η οποία διαρκεί από τα μέσα Απριλίου έως τις αρχές ΑυγούστουΣαν σπίζα διαθέτει ένα μεγάλο , κωνικό και σκληρό ράμφος για να σπάει τους σπόρους Κυριότερο χαρακτηριστικό και σημείο αναφοράς αποτελεί το κόκκινο χρώμα στο μέτωπο και στο στήθος που αποκτούν τα αρσενικά την άνοιξη και το καλοκαίρι Το θηλυκό είναι καφέ με διάσπαρτες ραβδώσεις στο στήθος και μοιάζει με τους νεοσσούς αν και αυτοί έχουν περισσότερες ραβδώσεις Το υπόλοιπο κεφάλι του είναι γκρι και η πλάτη καφέ ενώ και στα δύο φύλα εμφανίζεται μια λευκή γραμμή στα πρωτεύοντα φτερά και στη διχαλωτή ουρά Το λευκό χρώμα κυριαρχεί και στην κοιλιά τους ενώ το θηλυκό έχει γκριζοκάστανο σβέρκο και γραμμωτό στήθος χωρίς όμως ίχνος κόκκινου Ο σβέρκος του αρσενικού είναι ομοιόμορφα γκρίζος.


Ζει και αναπαράγεται σε ορεινές και παράκτιες περιοχές ενώ φτιάχνει τη φωλιά του σε θάμνους (συχνά ακανθώδεις) ,οικότοπους, αγροτικές εκτάσεις, θαμνώδεις συστάδες , σε περιοχές με δάφνες και αγιόκλημα καθώς και σε φράκτες που νοιώθει ότι του παρέχουν κάλυψη. Γενικά είναι δραστήριο και υπερκινητικό πουλί με αστείρευτη ενέργεια που πετάγεται απότομα ,πεταρίζει και ξανακάθεται .


 Για χτίσιμο φωλιάς χρησιμοποιεί θάμνους και χερσότοπους , κήπους με θάμνους , φρύγανα , ρείκια και ακανθώδη δένδρα. Τη φωλιά χτίζει το θηλυκό σε μέγεθος φλυτζανιού και χρησιμοποιεί βρύα, κλαδιά και χόρτα επενδυμένα με μαλλί και τρίχες. Τα αυγά δεν είναι γυαλιστερά ,έχουν δε κυανό χρώμα με μωβ και καφέ κηλίδες. Η κατασκευή της φωλιάς δεν είναι ιδιαίτερα τεχνική και βρίσκεται συνήθως κοντά στο έδαφος. Γεννά 4-6 αυγά 2-3 φορές το χρόνο που επωάζονται για 12-14 ημέρες. Οι γονείς φροντίζουν εξ ίσου τους νεοσσούς οι οποίοι είναι έτοιμοι να ξεπεταρίσουν σε 12-17 μέρες. Τις πρώτες μέρες της ζωής τους έχουν ανάγκη από ζωϊκή πρωτεϊνη (έντομα , σκουλήκια). Η πτήση τους είναι παρόμοια με του φλώρου και της σημυδόσπιζας.


 Συνήθως κελαϊδάνε αφού κουρνιάσουν σε κάποιο δένδρο και το κελάϊδημα του αρσενικού θυμίζει ένα ελαφρύ γλυκό σφύριγμα ,αλλά είναι υποδεέστερο και όχι τόσο πολύπλοκο όσο της καρδερίνας.

 Στην αιχμαλωσία ζει έως 9 χρόνια ενώ αναπαράγεται σε μεγάλα κλουβιά, όπως όλες οι σπίζες. Το κλουβί αναπαραγωγής πρέπει να είναι διαμορφωμένο με φυλλώματα και κλαδιά όπου θα ''κρύψει'' τη φωλιά του νομίζοντας ότι είναι προτατευμένη , αλλά και για να νοιώσει κοντύτερα στο φυσικό του περιβάλλον. Οι διατροφικές του συνήθειες δεν διαφέρουν από τα υπόλοιπα πουλιά της ίδιας οικογενείας και περιλαμβάνει μικρούς και μεσαίους σπόρους καθώς και έντομα , σκουλήκια στη διάρκεια της αναπαραγωγής. Μπορεί να ζευγαρώσει με καναρίνι (αν και εκτροφείς αναφέρουν ότι υπάρχει μεγάλο ποσοστό θνησιμότητας των νεοσσών) , καθώς και με καρδερίνα όπου το υβρίδιο αυτό λέγεται ότι είναι άριστος τραγουδιστής παρά τον όχι ιδιαίτερο η εντυπωσιακό χρωματισμό του.